jueves, 29 de octubre de 2015

Tema 1. Sociedade do coñecemento: Nanotecnoloxía



Nesta ligazón atoparás un documento elaborada pola Universidade de Oviedo. A información que necesitas está nas 9 primeiras páxinas do documento. 

Cos contidos que se enumeran a continuación crea unha entrada nova no teu blog co nome deTema 1 Sociedade do Coñecemento: NANOTECNOLOXÍA 

  • Definición de Nanotecnoloxía, incluindo a definición de nanómetro.
A nanotecnoloxía non é unha tecnoloxía específica; nin sequera un grupo de tecnoloxías ben defi nidas. A nanotecnoloxía é máis ben un campo moi amplo e heteroxéneo da tecnoloxía no que se dei-
señan, caracterizan, producen e aplican estruturas, compoñentes e sistemas mantendo un control 
sobre o tamaño e a forma dos seus elementos constituíntes (átomos, moléculas ó macromoléculas) a 
nivel da escala dos nanómetros, de tal maneira que ditas estruturas, compoñentes ou sistemas 
posúen polo menos unha propiedade característica nova ou mellorada debido ao pequeno tamaño dos seus constituíntes.

A nanotecnoloxía utiliza un amplo rango de disciplinas científi co-técnicas co fi n de estudar mate-
riales, partículas e estruturas que implican a creación ou presenza de elementos que teñen polo menos unha dimensión espacial inferior aos 100nm, sendo un nanómetro a millonésima parte dun milí-
metro. Os materiais constituídos por estruturas tan pequenas, a miúdo presentan propiedades 
distintas aos materiais tradicionais independentemente de que estean compostos polos mesmos 
constituíntes químicos. Por exemplo, poden presentar novas propiedades mecánicas, ópticas, quí-
micas, magnéticas ou electrónicas.
  • Nanoelectrónica: a qué dará lugar? Relación coa tecnoloxía Informática.
Desta maneira, a nanoelectrónica dará lugar a sistemas de almacenamento de datos de moi alta densidade de registro (por exemplo, 1 Terabit/polgada2) e as novas tecnoloxías de visualización a base de plásticos flexibles. A longo prazo, o desenvolvemento da nanoelectrónica molecular ou biomolecular, a espintrónica e a informática cuántica abrirán novos horizontes á tecnoloxía informática. A nanoelectrónica estará na orixe dunha nova xeración de computadores, teléfonos, automóbiles, electrodomésticos e calquera sistema de automatización necesario en calquera equipo de aplicación industrial ou doméstico.
  • Nanobiotecnoloxía: qué disciplinas combina? Aplicacións en Medicina.
No caso da nanobiotecnología, está a combinarse a enxeñería a nivel molecular coa bioloxía, ben manipulando directamente sistemas vivos, ou creando biochips como os que xa se están produ-
ciendo na actualidade inspirados en materiais biolóxicos. Nun futuro próximo, a nanobiotecnolo-
gía proveranos con novas innovacións extraordinarias no campo do medicamento por exemplo, con Aplicacións industriais da nanotecnoloxíanovos sistemas de diagnóstico miniaturizados que poderían implantarse e utilizarse na detección precoz de enfermedades, recubrimientos e nanocompuestos desenvolvidos mediante o recurso ás nanotecnoloxías, non exclusivamente en a súa produción senón nos conceptos de deseño dos materiais constituíntes, que mellorarán a bioactividad e biocompa-
tibilidad dos implantes, novas matrices soporte capaces de auto estruturarse que están a facilitar o desenvolvemento de unha nova xeración de materiais no ámbito da ingeniería de tecidos e dos materiais biomiméticos, abrindo a posibilidade, a longo prazo, de conseguir a síntese de órganos de substitución. Están a desenvolverse novos sistemas de administración dirixida de medicamentos e recentemente conseguiuse levar e introducir nanopartículas ao interior de células cancerosas para o seu tratamento, por exemplo, mediante calor.
  • Aplicacións á producción e almacenamento de enerxía.
Tamén o campo da produción e almacenamento de enerxía poderá benefi ciarse, por exemplo, de os novos desenvolvementos en pilas de combustible ou sólidos lixeiros nanoestructurados que teñen potencial para un almacenamento efi caz do hidróxeno. Están a desenvolverse tamén células solares fotovoltaicas efi caces e de baixo custo (por exemplo a «pintura solar»). Os avances no campo das nanotecnoloxías tamén permitirán aforros enerxéticos a través dunha mellora dos illamentos, do transporte e dunha iluminación máis efi caz.
  • Avances en Ciencias de Materiais.
Os avances da ciencia dos materiais mediante o recurso ás nanotecnoloxías son de gran alcance e o seu impacto deixarase sentir en case todos os sectores. As nanopartículas xa se empregan para reforzar materiais ou funcionalizar cosméticos. Recórrese ao uso de nanoestructuras superfi ciales para conseguir superfi cies resistentes ao relado, hidrófugas, limpas ou estériles. O enxerto selectivo de moléculas orgánicas a través da nanoestructuración superfi cial permitirá avanzar na fabricación de biosensores e de dispositivos electrónicos moleculares. Así mesmo, pódense mellorar e facer avan-
sar enormemente os rendementos dos materiais en condicións extremas, coas consecuentes aplicacións nos sectores espacial e aeronáutico.
  • Fabricación a nivel nanométrico.
A fabricación a nivel nanométrico esixe un novo enfoque interdisciplinar tanto na investigación como nos procesos de fabricación. Conceptualmente considéranse dúas vías de traballo: a primeira consiste na miniaturización dos microsistemas denominado enfoque «de arriba abaixo» ou «top-
down» e a segunda, en imitar a natureza mediante o desenvolvemento de estruturas a partir dos niveis atómico e molecular denominado enfoque «de abaixo arriba» ou «bottom-up». O primeiro podería describirse como un proceso de ensamblaxe, o segundo como un proceso de síntese. O enfoque de abaixo a arriba atópase en fase inicial de desenvolvemento, pero o seu impacto potencial é de gran alcance e podería alterar as rutas actuais de produción.
  • Beneficios para a investigación sobre alimentos, auga e medio ambiente.
A investigación sobre os alimentos, a auga e o medio ambiente tamén pode benefi ciarse das nanotecnoloxías con, por exemplo, o desenvolvemento de instrumentos para detectar e neutralizar a presencia de microorganismos ou praguicidas. Mediante novas técnicas de nanoetiquetado miniaturizado podría realizarse o seguimento desde orixe dos alimentos importados. O desenvolvemento de métodos de recuperación baseados no uso de nanotecnoloxías (por exemplo, técnicas foto-catalíticas) permiten paliar e limpar o efecto da contaminación e outros danos ambientais (por exemplo, contaminación por petróleo da auga ou do chan).

  • Contribución á seguridade.

A contribución á seguridade poderá realizarse a través de, por exemplo, novos sistemas de detección de alta especificidad de alerta precoz ante axentes químicos ou biolóxicos, sensibles ata o nivel molecular. O nanoetiquetado dos billetes de banco podería contribuír á protección da propie-
dade. Tamén está en marcha o desenvolvemento de novas técnicas criptográfi cas para a comunicación de datos.
  • Exemplos de produtos comercializados actualmente desenrolados a través de nanotecnoloxías.
Xa se comercializaron varios produtos desenvolvidos a través das nanotecnoloxías. Trátase de produtos sanitarios (vendaxes, válvulas cardíacas, etc.), compoñentes electrónicos, pintura resistente ao relado, equipos deportivos, teas antiarrugas e antimanchas e lociones solares. Os analistas cifran o mercado deste tipo de produtos na actualidade en aproximadamente 2.500 millóns de euros, pero opinan que ascenderá por centos de miles de millóns de euros para o ano 2010 e a un billón después desa data.

jueves, 22 de octubre de 2015

Tema 1. Sociedade do coñecemento: ROBÓTICA



Nesta ligazón atoparás a unha unidade didáctica elaborada polo profesor José Antonio Chaves.
Cos contidos que se enumeran a continuación crea unha entrada nova no teu blog co nome de Tema 1 Sociedade do Coñecemento: ROBOTICA.

  • Definición completa de Robot e Robótica. Explica os termos reprogramable e multifuncional aplicados a un robot.
 En 1979, o "Robot Institute of America" define a un robot como: 'Un manipulador reprogramable e multifuncional deseñado para trasladar materiais, pezas, ferramentas ou aparellos específicos a través dunha serie de movementos programados para levar a cabo unha variedade de tarefas'. Os robots son capaces de realizar tarefas repetitivas de formamás rápida, barata e precisa que os seres humanos. Dise que un robot ten intelixencia artificial (I.A.) debido a que ten a capacidade de obter información da súa contorna e en función desta actuar. Considérase a un robot como un axente autónomo intelixente cando cumpre os seguintes requisitos:



- Autonomía: O sistema de navegación reside na propia máquina, que debe operar sen conexión física a equipos externos.



- Intelixencia: O robot posúe capacidade de razoar ata o punto de ser capaz de tomar as súas propias decisións e de seleccionar, fusionar e integrar as medidas dos seus sensores.

Poderiamos aproximarnos a unha definición de Robótica como:o deseño, fabricación e utilización de máquinas automáticas programables co fin de realizar tarefas repetitivas como o ensamble de automóbiles, aparellos, etc. e outras actividades. Segundo Isaac Asimmov, a Robótica é a tecnoloxía aplicada aos robots.

Cando se fala de que os robots son reprogramables quere dicir que os podemos manexar de mutuo propio e son multifuncionais porque poden desempeñar calquera función. 
  • Características dos robots.
Os robots poden ser de diferentes deseños do mesmo xeito que programas, todo depende da función que vaian realizar. O que se se coñece son as diferentes características que poden posuír, entre estas atopamos:

- A precisión que teñen á hora de realizar unha acción ou movemento.

- A capacidade de carga, en quilogramos que o robot pode manexar.

- O grao de liberdade que teñen cos seus movementos. Adoita coincidir co non de articulacións que ten o robot.

- O sistema de coordenadas que especifica a que direccións se realizasen as súas movementos e posicións. Estas poden ser coordenadas cartesianas (x,e,z), cilíndricas, etc.
  • Tipos de robots según o sistema de coordenadas. Captura de pantalla os debuxos de sistemas de coordenadas e os pegas en Open Office Draw, os recortas e engades os textos correspondentes co cadro de textos que aparece no cadro de ferramentas da parte inferior da pantalla. Unha vez rematado exportas o arquivo en formato .PNG e o insertas como imaxe no teu blog
  • Tipos de sensores empregados nos robots. En cada apartado inclue unha imaxe.


 - Sensores de temperatura:
Un exemplo son os termistores: trátase de resistencias cuxo valor ascende con a temperatura (termistor PTC) ou ben diminúe coa temperatura (termistor NTC). Polo tanto, depende da temperatura que o termistor permita ou non o paso da corrente polo circuíto de control do sistema. O símbolo e a aparencia dun termistor



- Sensores de posición:
Entre outros temos:
- Finais de carreira: Trátase dun interruptor que consta dunha pequena
peza móbil e dunha peza fixa que se chama NA, normalmente aberto, ou NC, normalmente pechado.
-Magnéticos: Detectan os campos magnéticos que provocan os imanes ou as correntes eléctricas. O principal é o chamado interruptor Reed; consiste nun par de láminas metálicas de materiais ferromagnéticos metidas no interior dunha cápsula que se atraen en presenza dun campo magnético, pechando o circuíto.
O interruptor Reed pode substituír aos finais de carreira para detectar a
posición dun elemento móbil, coa vantaxe de que non necesita ser empuxado
físicamente por devandito elemento senón que pode detectar a proximidade sen contacto
directo.
o fai de luz que lle chega ao sensor.
-Ópticos: Detectan a presenza dunha persoa ou dun obxecto que nterrumpen
Os principais sensores ópticos son as fotorresistencias, as LDR. 





- Sensores de humidade: Baséanse en que a auga non é un material aislante como o aire senón que ten unha conductividad eléctrica. Polo tanto un par de cables eléctricos espidos (sen cinta aislante recubríndoos) van conducir unha pequena cantidade de corrente si o ambiente é húmido; si colocamos un transistor en zona activa que amplifique esta corrente temos un detector de humidade.


- Sensores de son: Mediante un difragma que ao moverse polas ondas sonoras, despraza a placa dun condensador facendo variar a súa capacidade.
  • Clasificación xeral. En cada apartado inclue unha imaxe.
Desde un punto de vista moi xeral os robots poden ser dos seguintes tipos:
   -Androides:
Os androides son dispositivos que se parecen e actúan como seres humanos. Os robots de
hoxe en día veñen en todas as formas e tamaños, pero fóra dos robots que
aparecen nas feiras e espectáculos, non se parecen ás persoas e por tanto non son
androides. Actualmente, os androides reais só existen na imaxinación e nas
películas de ficción.

  -Móbiles:
Os robots móbiles están provistos de patas, rodas ou orugas que os capacitan para desprazarse de acordo á súa programación. Elaboran a información que reciben a través de
os seus propios sistemas de sensores e empréganse en determinado tipo de instalacións
industriais, sobre todo para o transporte de mercadorías en cadeas de produción e
almacéns. Tamén se utilizan robots deste tipo para a investigación en lugares de
difícil acceso ou moi distantes, como é o caso da exploración espacial e das
investigacións ou rescates submarinos.

 -Industriais:
Os robots industriais son dispositivos mecánicos e electrónicos destinados a realizar de
forma automática (sen a intervención humana) determinados procesos de fabricación ou
manipulación. Os robots industriais, na actualidade, son con moito os máis
frecuentemente atopados. Xapón e Estados Unidos lideran a fabricación e consumo de
robots industriais sendo Xapón o número uno.
Os robots industriais xorden pola necesidade de:
- Fabricar produtos de maneira económica.
- Que os produtos sexan de calidade.
- Que dun mesmo produto póidanse elixir moitas opcións.
Como exemplo, pensa nun automóbil, dun mesmo modelo, podes elixir, a cor, o
número de portas, o tipo de lamias, con ou sen alerón e todas as opcións de acabado
interior. Unha fábrica de coches, que constrúecada día uns mil coches, cada un cos seus
distintas opcións, necesita utilizar robots para que estes coches podámolos comprar a
un prezo alcanzable e teñamos garantía do seu funcionamento.

-Robots para próteses médicas: Son as próteses robóticas e os recentes robots de asistencia en quirófano (como o robot
cirurxián Dá Vinci)

jueves, 15 de octubre de 2015

Tema 1 Sociedade do coñecemento: DOMÓTICA


Nesta ligazón atoparás a Guía Técnica BT51, elaborada polo Ministerio de Industria, para as instalacións de sistemas de automatización, xestión técnica da enerxía e seguridade para vivendas e edificios.
Cos contidos que se enumeran a continuación crea unha entrada nova no teu blog co nome de Tema 1 Sociedade do Coñecemento: DOMOTICA.

  • Campo de aplicación. 
Os sistemas de automatización, xestión técnica da enerxía e seguridade para vivendas e edificios, coñécense internacionalmente como HBES (Home and Building Electronic Systems - sistemas electrónicos para vivendas e edificios). Actualmente a norma que define os requisitos técnicos xenerais destes sistemas é ÚNEA-EN 50090-2-2.

De modo xeral, a instalación destes sistemas coñécese como domótica e a instalación en edificios como inmótica, aínda que nesta guía utilízase o termo domótica para referirse aos dous, xa que é o termo máis amplamente empregado.

Os sistemas domóticos realizan o control integrado de múltiples elementos dunha instalación cos fins principais de:

- Aumentar o confort, mediante a automatización de elementos da instalación.

- A xestión técnica do a enerxía, por exemplo para o aforro ou a eficiencia enerxética.

- Garantir a seguridade das persoas, os animais e os bens.

- Permitir a comunicación do sistema con redes de telecomunicación externas.
    • Fines principais dos sistemas domóticos:  
    Os sistemas domóticos realizan o control integrado de múltiples elementos dunha instalación cos fins principais de:

     - Aumentar o confort, mediante a automatización de elementos da   instalación.

     - A xestión técnica do a enerxía, por exemplo para o aforro ou a eficiencia enerxética.

     - Garantir a seguridade das persoas, os animais e os bens.

     - Permitir a comunicación do sistema con redes de telecomunicación externas.
    • Define os 3 sistemas denominados como domóticos.
    - Sistemas de automatización que controlan aparellos ou sistemas tales como iluminación,climatización, persianas e toldos, sistemas de rega, control de electrodomésticos, etc. Un sistema que controla a climatización, a apertura de persianas, a iluminación do local e a rega do xardín, que teña en conta as condicións meteorolóxicas presentes ou as súas previsións, mediante unha lóxica, considérase que é un sistema domótico, xa que recibe información de diferentes entradas, procésaa e decide o tipo de actuación sobre cada elemento controlado.

    - Sistemas de xestión da enerxía que controlan ou secuencian o aceso de varios electrodomésticos, con obxecto de realizar un uso máis racional da enerxía, limitando a potencia máxima demandada ou adaptando o consumo a horarios nos que o prezo de a enerxía é menor. Cando unha iluminación conta unicamente cun sensor de presenza para evitar que a luz permaneza acesa sen ocupación do local, non se considerará un sistema domótico en si mesmo, pero se estivese integrado nun sistema máis complexo debería considerarse como parte do sistema domótico.

    - Sistemas de seguridade que sirvan para a detección de intrusos, incendios, fugas de auga ou gas, disparos de proteccións eléctricas e xestión da súa reenganche, recibindo información dos distintos subsistemas e executando ordenes de aviso, corte de subministración, previamente establecidas. Os diferentes subsistemas (central de detección de incendios, central antirrobo, etc.) ademais deberán cumprir as prescricións regulamentarias propias que lle sexan de aplicación individualmente.

    • Pon exemplos de nodo, actuadores e dispositivos de entrada.  

    -O nodo sería un computador ou un autómata que reciba sinais de sensores de temperatura, humidade, luz, etc. e procese ditas sinais para dar ordes aos sistemas que actúan sobre a climatización, a iluminación, as persianas ou o sistema de rega. Así mesmo, podería estar conectada á rede de tecnoloxías da información (RTI) para recibir información das previsións meteorolóxicas.

     - Os actuadores serían o contactor que alimenta os motores das persianas, a electroválvula do sistema de rega ou un regulador de intensidade de luz.

    - Os dispositivos de entrada serían os medidores de temperatura ou humidade, as células fotoeléctricas, etc. que envían información ao nodo
    • Fai a táboa cos dispositivos dunha vivenda con grao de automatización normal, indicando funcionalidade e aplicación de cada un.

    jueves, 1 de octubre de 2015

    A miña música favorita.

    O meu estilo musical é variado, pero principalmente gústame a música electrónica e algúns grupos musicais. Son fan de artistas como Avicii e Calvin Harris e de grupos como Imagine Dragons. 

    A música electrónica emprega novas tecnoloxías para producir sons, como por exemplo ordenadores. Este estilo musical naceu no século XX nas discotecas.

    Calvin Harris é o meu artista favorito. Trátase de un DJ escocés especializado en house e en progressive house. Naceu o 17 de Xaneiro do ano 1984 en Dumfries e lanzou o seu primeiro álbum o ano 2007, chamado I Created Disco. Gañou diversos premios como un Premio Grammy a mellor vídeo musical coa canción
    We Found Love. A miña canción favorita del é Drinking from the bottle.